Książki celebrytów, czyli papier jest cierpliwy, ale ku*wa bez przesady!

Taaaaak! Dokład­nie, zga­dzam się. Dosta­łam książ­kę Sablew­skiej. Maj Gad, co za masa­kra. Plus dwa błę­dy orto­gra­ficz­ne… Paw­li­kow­skiej szcze­rze nie cier­pię, zresz­tą jaki kraj, taki Coelho. 

Zasta­na­wia­łem się kie­dyś, kto poza blo­ge­ra­mi czy­ta książ­ki innych blo­ge­rów i teraz już wiem — leca na pre­zent i nikt się nie przej­mu­je, czy tam w ogó­le jest coś do czy­ta­nia. Okład­kę ma? Ma! Liter­ki w środ­ku ma? Ma! Dużo obraz­ków ma? Ma! To nabieramy…
Ale to w sumie dobrze roku­je na przyszłość 😉

Zaśmia­łam się pod nosem, kie­dy prze­czy­ta­łam tytuł posta. Widzę ten cały szał na wyda­wa­nie ksią­żek przez cele­bry­tów, ale nie wie­dzia­łam o ist­nie­niu z dobrej poło­wy tutaj zapre­zen­to­wa­nych! A Paw­li­kow­ska… Jak ja czę­sto sły­szę, że ktoś ją lubi. Nie czy­ta­łam żad­nej z jej ksią­żek i nie zamierzam.

Two­je epi­te­ty roz­pierd sys­tem! Bez kitu!
Ale wiesz co jest prze­ra­ża­ją­ce? Że ponie­waż empik pole­ca te pozy­cje to ban­da oszo­ło­mów badz igno­ran­tów kupi je swo­im bliskim.
A jesz­cze gor­sze, że nie­któ­re pół­moż­gi ( fan­ki efci, ciczo­pek, itp) zaży­czą sobie takie..a potem same zaczną pisać, blo­go­wać, vlo­go­wać i wyda­wać książ­ki- AAAAAA!!!
ps. Jesteś jedy­ną zna­ną mi oso­bą tak obcy­ka­ną w afer­kach, plo­tecz­kach i cele­bry­tach- i nie wiem czy to jest kom­ple­ment czy nie 😛

A dla­cze­go ludzie się­ga­ją po porad­ni­ki? Bo sobie nie radzą. A jak sobie nie radzą to szu­ka­ją pomy­słów, inspi­ra­cji, spo­so­bów. Jest popyt, jest podaż. A dobry mar­ke­ting umie­jęt­nie pod­po­wie, że TA KSIĄŻKA roz­wią­że two­je pro­ble­my i zmie­ni two­je życie. Na lep­sze of kors. 🙂 A jak tam jesz­cze jest zna­ne nazwi­sko? Tyl­ko brać. 🙂 Z tych pozy­cji, któ­re przed­sta­wi­łeś się­gnę­łam kie­dyś po Paw­li­kow­ską (a! w jed­nym miej­scu dopi­sa­leś Jasno­rzew­ska, ale rozu­miem, że my tu o Beacie? :-)) Paw­li­kow­ska to wodo­lej­stwo. Jak­by z jej wszyst­kich porad­ni­ków wyssać esen­cję to może wyszła by z tego cał­kiem nie­zła pozy­cja. Jed­na. 🙂 Poza tym zro­bił się z niej spec od wszyst­kie­go, a wia­do­mo że tacy nie ist­nie­ją. Czy­li ście­ma. Ale lubię tro­chę tę bab­kę, bo będzie teraz uczyć mnie języ­ka. Tyl­ko nie wiem jesz­cze jakie­go, bo kupi­łam jej czte­ry porad­ni­ki języ­ko­we. Pro­mo­cja była. 😛
Fakt fak­tem to ona mnie prze­ko­na­ła, że żyw­ność sprze­da­wa­na w skle­pie nie zawsze nada­je się do jedze­nia. Może dla­te­go że powta­rza­ła mi to non stop przez dwie­ście stro­nic swo­jej książ­ki. No weź nie uwierz. 😉
A pisać teraz może każ­dy, my też. Zresz­tą pisze­my — blo­gi. Ty nawet cał­kiem ciekawie. 🙂 

Nie wnio­sę nic inte­lek­tu­al­ne­go do tej dys­ku­sji. Poza tym, że mnie to smu­ci. Ale tak napraw­dę SMUCI. Bo to nie jest tak, że w Empi­ku dosta­niesz dobrą lite­ra­tu­rę i tę maku­la­tu­rę o któ­rej piszesz — nie. Dobrą — musisz zamó­wić. Jestem fan­ką wydaw­nic­twa Czar­ne — ale nie wiem czy jakąś ich książ­kę dosta­nę wcho­dząc “z buta” do przy­sło­wio­we­go empi­ku. I ja wiem, że “de gusti­bus non est dispu­tan­dum” — co w wol­nym tłu­ma­cze­niu ozna­cza — “o gustach na temat ksią­żek się nie dys­ku­tu­je ale ist­nie­ją kur** gra­ni­ce”. I to nie jest tak jak czy­ta­łam kie­dyś w jakiejś recen­zji o Gre­ju — że przy­naj­mniej ktoś coś prze­czy­tał, nosz kur%^^&&* mać — rów­nie dobrze moż­na powie­dzieć że zja­dłem gów­no, ale przy­naj­mniej coś zja­dłem. I to, że my sobie z tym pora­dzi­my — to wia­do­mo, zamó­wię w necie to co chcę. Ale gorzej jest z dzieć­mi — ja wiem, że moja Mło­da nie prze­czy­ta Ani z Zie­lo­ne­go Wzgó­rza — powo­li się z tym godzę, ale ona nawet Musie­ro­wicz nie chce za bar­dzo ruszyć, już 3 podej­ścia robi­ły­śmy, u niej na tape­cie jest obec­nie Magicz­ne Drze­wo — trzą­cha mną jak mam jej to czy­tać. Ale praw­da jest taka, że jak wcho­dzi do księ­gar­ni to widzi kolo­ry, świa­tło, obraz­ki — jest fan­ta­stycz­ne wydaw­nic­two Dwie Sio­stry — ale prze­cięt­ny dzie­ciak po taką książ­kę nie się­gnie sam z sie­bie — po pierw­sze bo nie ma tam różo­we­go, czer­wo­ne­go, uśmiech­nię­tej dziew­czyn­ki czy zalot­ne­go nasto­lat­ka na okład­ce, ale rów­nież dla­te­go że nie ma jej na pół­ce w księ­gar­ni — po pro­stu. Dopó­ki dzie­cia­ki były małe — nie łazi­ły za bar­dzo po księ­gar­niach — prze­my­ca­łam fan­ta­stycz­ne książ­ki — przy­go­dy Misia i Tygry­ska Jano­scha — to abso­lut­ne must have — rysun­ki — Zając sika­ją­cy na krza­ki, bur­del w miesz­ka­niu u Świn­ki, i Ciot­ka któ­ra łazi non stop z win­kiem, no i opo­wieść o roman­sie Tygry­ska i Świn­ki — mnie roz­wa­li­ły — ale to nie jest tak, że zna­la­złam ją prze­cha­dza­jąc się od nie­chce­nia po Empi­ku. ŻADNEJ czę­ści Jano­scha nie dosta­łam w księ­gar­ni bez uprzed­nie­go zamó­wie­nia — ŻADNEJ!!!!!!!! teraz Mło­da do niej się­ga z sen­ty­men­tu, ale na pierw­szym miej­scu są książ­ki któ­rych ja nie tra­wię. Wku­rza mnie, że pew­nych rze­czy nie prze­sko­czę, ja mam wra­że­nie jak czy­tam Mło­dej jakąś książ­kę że Ci wszy­scy boha­te­ro­wie mają jakieś pie­przo­ne ADHD — to wszyst­ko jest takie “fast”, już nie mówiąc o tych porad­ni­kach dla dzie­ci, z dupy prze­wod­ni­kach ja zwie­dzać świat na rowe­rze — Paw­li­kow­ska wyda­ła 15 698 porad­ni­ków — wiem, liczy­łam 😉 Moja Mło­da kocha książ­ki, kocha czy­tać — każ­dy wyjazd gdzieś to wal­ka żeby nie bra­ła 30 ksią­żek, ale zna­le­zie­nie dla niej dobrej książ­ki to napraw­dę cięż­ki kawa­łek chle­ba, jak ja nie­kie­dy widzę po jakie gów­no ona chce się­gnąć w księ­gar­ni to myślę sobie, że jest cór­ką Paw­li­kow­skiej i Eks­klu­zyw­ne­go Menela.
Przed sekun­dą weszłam do niej do poko­ju i pstryk­nę­łam fot­kę — od 2 roku życia Mło­da śpi obło­żo­na książ­ka­mi. Ale gdy­by to tyl­ko od niej zale­ża­ło — było­by tam Magicz­ne Drze­wo i Baśnie Pawlikowskiej 😀
https://uploads.disquscdn.com/images/9273b50e176c5f630fe21ff2902858c2ace796b897f5e6dfb11ac5e771cff201.jpg

nie kupu­ję ksią­żek autor­stwa osób zna­nych mi z tele­wi­zji. wyjąt­kiem są tyl­ko kuchar­skie książ­ki Ani Starmach.

Popie­ram! Poło­wa ksią­żek dostęp­nych w księ­gar­niach to jakieś histo­rie o dupie Mary­ni… Porad­ni­ki jak to być super per­fek­cyj­nym, ogar­nąć swo­je życie w 5 minut i naj­le­piej ugo­to­wać obiad z pręd­ko­ścią świa­tła 😀 No i te roman­si­dła typu Grey… Naj­gor­sze jest to, że ludzie dają się na to wszyst­ko nacią­gnąć. Kupu­ją milion porad­ni­ków, a potem cho­dzą sfru­stro­wa­ni że ich życie cały czas wyglą­da tak samo… 

Naresz­cie ktoś o tym pisze! Roz­li­czam się ze swo­ich wybo­rów czy­tel­ni­czych i wycho­dzi na to, że nie czy­ta­łam ani jed­nej cele­bryc­kiej książ­ki! I wca­le tego nie żału­ję. Choć w kolej­ce do czy­ta­nia cze­ka u mnie książ­ka zna­nej oso­by — dzien­nik Jerze­go Stuh­ra, zapi­ski z cho­ro­by, no ale J. Stuh­ra nie uwa­żam za celebrytę:-)
Obok ksią­żek Mał­go­rza­ty Roze­nek-Maj­dan boję się prze­cho­dzić. Serio!:-)

Szym­bor­ska nie jest pocho­wa­na na Powąz­kach, tyl­ko w Krakowie.
A Hal­ber napi­sa­ła “Naj­gor­sze­go czło­wiek na świe­cie”, czy­li coś wię­cej niż smut­ne sta­tu­sy na fej­sie. Plus, choć­by dzię­ki mega­po­pu­lar­ne­mu Boha­te­ro­wi, do upa­dłej gwiaz­dy jej daleko.
A poza tym to spoko.

Dzię­ku­ję za tekst. Jestem pisar­ką i wydaw­cą. Mia­łam oka­zję pro­wa­dzić kil­ka poważ­nych roz­mów z duży­mi wydaw­ca­mi, któ­rzy co do jed­ne­go są zgod­ni: dasz nam nazwi­sko (nie treść), wyda­my w ciem­no! Nie dałam im nazwisk, choć mogła­bym. Sama piszę bele­try­sty­kę, podob­no dobrą, recen­zje od czy­tel­ni­ków, blo­ge­rów i jak się uda prze­ko­nać do prze­czy­ta­nia mojej pro­zy media to się oka­zu­je, że mają dużo dobre­go do powie­dze­nia. Ale: sprze­daż pro­zy jest nie­po­rów­ny­wal­nie mała w zesta­wie­niu ze sprze­da­żą tych “dzieł” o któ­rych piszesz. Wnio­sek? Co było pierw­sze: jaj­ko czy kura? Czy kupu­je­my to czym nas kar­mią dro­gie akcje pro­mo­cyj­ne, czy wyda­wa­ne jest to, co chce­my czy­tać? Jak z tego mara­zmu wyjść? Pseu­do­po­rad­ni­ki i para­do­ku­men­ty… defi­niu­ją nasze spo­łe­czeń­stwo. Bo to jest na taką ska­lę, że trud­no mówić o przy­pad­ko­wym sukcesie…

A kie­dy “PigO­ut” wyda swo­ja ksiaz­ke ??He He. Ja sie nie­ste­ty dalam nabrac na “Chu…wa Pania Domu”, Pyta­nie czy , ktos mi moze oddac kase ? Ale naj­lep­sza oczy­wi­scie jest Paw­li­kow­ska. Coz za plod­na glo­wa ! A szko­da , ze sie tak, zesz…acila, bo jej ksi­za­ki pod­roz­ni­cze kie­dys byly napraw­de faj­nie napi­sa­ne i inspi­ro­wa­ly do podrozy.

Szym­bor­ska jest pocho­wa­na w Krakowie

Trosz­kę się zawio­dłem. Nie dowie­dzia­łem się, co ma do powiedzenia/napisania Jabłczyńska.

Z tym Gre­jem to pew­nie tro­chę tak że to pierw­sze por­no od Kali­gu­li któ­re wypa­da znać. Sta­ty­sty­ki odwie­dzin stron por­no nie kła­mią. Oglą­da­my. Po pro­stu się nie przyznajemy.
A w kwe­stii arty­ku­łu. Zde­cy­do­wa­nie lep­szy niż opi­sa­ne dzie­ła. No i żad­ne drze­wa nie zosta­ły wycię­te. Pomi­mo ostre­go poczu­cia humo­ru. Dzięki 

A już myśla­łam, że w tym Empi­ku, to tyl­ko ze mną jest coś nie tak. Do tej maku­la­tu­ry wrzu­ci­ła­bym jesz­cze mnó­stwo porad­ni­ków kuli­nar­nych na jed­no ” kopyto “.

Paw­li­kow­ska-Jasno­rzew­ska też się w gro­bie przewróciła 😉

świet­ny tekst, napraw­dę, uśmia­łam się

ps. ale pamię­taj to nie jest powód do pisa­nia ‘książ­ki’

pozdra­wiam serdecznie

Zga­dzam się ze wszyst­ki­mi liter­ka­mi i sło­wa­mi w tekście.Mimo,że jestem w wieku“moherowym” to uważam,że nie wszyst­ko da się sprze­dać i nie wszyst­ko powin­no się sprzedawać!

Nigdy nie czy­ta­łam blo­gów, nie potra­fi­łam chy­ba zna­leźć nicze­go war­to­ścio­we­go, albo po pro­stu nie chcia­ło mi się szu­kać. Tą “recen­zją” (czy nie wiem w sumie co to tak dokład­nie jest) zachę­ci­łeś mnie wła­śnie do zagłę­bie­nia się w cze­lu­ści wpi­sów two­je­go blo­ga 🙂 Napraw­dę świet­nie się czytało!
To może jako wyzwa­nie — zna­leźć kie­dyś książ­kę cele­bry­ty, któ­ra jest napraw­dę dobra…? 😀

Niech Moc będzie z tobą! :>

Zga­dzam się w 100 proc. z tre­ścią arty­ku­łu, tym bar­dziej, że nie­daw­no musia­łam prze­czy­tać książ­kę Micha­ła Piro­ga i jesz­cze nie odbu­do­wa­łam utra­co­nych sza­rych komó­rek. Mam tyl­ko jed­no “ale”. Serio kobie­ty to “focz­ki”, a face­ci to…“faceci”? Dla­cze­go nie pie­ski, mor­świn­ki, szym­pan­si­ki? To jest moc­no słabe.

hehe… było­by śmiesz­nie, ale jest tra­gicz­nie. Pod­pi­su­ję się nogą i ręką, a przy oka­zji faj­nie napi­sa­ne. Pozdrawiam

Tak ogól­nie to trud­no się z ogól­ną myślą tego wpi­su nie zgo­dzić, ale kil­ka pytań… kto to jest Sta­in­back? “nija­ką” zamiast “nie­ja­ką”? Czy kobie­ta może mieć fan­ta­zje ero­tycz­ne tyl­ko wte­dy jeśli chcia­ła­by je też speł­niać z wul­gar­nym budow­lań­cem spod Bie­dron­ki? Bo już któ­ryś raz widzę ten argu­ment i nadal nie rozu­miem o co w nim cho­dzi. Że tak napraw­dę tego nie chce sko­ro nie z każ­dym by chcia­ła? Że kobie­ty nie mogą mieć jakichś fan­ta­zji i pre­fe­ren­cji ero­tycz­nych jeśli nie są one reali­stycz­ne? Czy doty­czy to też czter­dzie­sto­lat­ków chcą­cych pukać nasto­let­nie cyca­te blon­dyn­ki, czy tyl­ko kobiet? Tak czy ina­czej jest to bez sen­su, fan­ta­zje to fan­ta­zje, nie muszą się pokry­wać z rze­czy­wi­sto­ścią, a poziom “lite­rac­ki” 50 twa­rzy nie ma z tym związku.
Recen­zja Bali­nei jest do innej książ­ki niż “Per­fek­cyj­ne manie­ry”, któ­rych okład­kę zalin­ko­wa­łeś, przez co wyszła w tym wpi­sie na anal­fa­bet­kę któ­ra dzi­wi się że w książ­ce o manie­rach jest tak mało o sprzątaniu 😛

Widzę też na tej liście nie­szczę­sne “Jak zostać sław­ną” jakiejś pani autor­ki z Kla­nu, z któ­rej swo­je­go cza­su wszy­scy się nabi­ja­li bo aha­ha­ha, laska któ­rej nikt nie zna pisze porad­nik jak zostać sław­ną, aha­ha­ha. Tyl­ko że to jest powieść, nie porad­nik, co moż­na zauwa­żyć czy­ta­jąc cho­ciaż jed­no zda­nie z opisu/tylnej okład­ki. Zawsze mi jej było tro­chę żal z tego powodu…ale nie na tyle by kupić tę książkę. 

Mam nadzie­ję że 2017 jest rokiem main­stre­amo­we­go wal­co­wa­nia Paw­li­kow­skiej. Cie­szy mnie nie­sa­mo­wi­cie że zaczę­ło się mówić o tym jak szko­dli­wą, gra­fo­mań­ską i ogól­nie jezu­sma­rio autor­ką jest. W peł­ni popie­ram Two­ją misję.

Oj tak, czy­ste zło. Pyta­nie kto to kupu­je, bo jak zasa­dy ryn­ku mówią, ktoś musi wyda­wać zło­tów­ki na ten chłam jak tyle się go poka­zu­je. Chy­ba, że to kwe­stia inwe­sty­cji, jaką cele­bryc­two musi zro­bić, aby przy salo­ni­kach chwa­lić się, że ja też mam.

No z ust mi wyjąłeś.

Witam,
Na tej zaiste “chwa­leb­nej” liście bra­ku­je jesz­cze ksią­żecz­ki pt. “Toska­nia, że mucha nie sia­da”. “Autor­ka” to jed­na z cele­bry­tek trze­ciej kate­go­rii, kole­żan­ka po fachu Kasi CiCho­ło­po­ek, zna­na z tego, że kie­dyś żyła w kon­ku­bi­na­cie z panem W. Teraz strze­la słit focie jak jakiś poke­mon i jesz­cze też ma czel­ność pisać tzw. książ­ki. Któ­re potem lądu­ją w bie­dron­ce na pół­ce z chip­sa­mi top chips. I to ma być pol­ska lite­ra­tu­ra czy licho wie co? Nie, to jakiś kata­klizm. Bo jak już ona i wyżej wspo­mnia­na Kin­ga R. i cała ta zgra­ja zaczy­na­ją się brać za pisa­nie ksią­żek, to chy­ba nale­ży stwier­dzić, że doszło do kata­stro­fy. Tak jak­by kolej­ny Tu-154 wyle­ciał i się roz­bił w Toska­nii. Pisa­nie to nie krę­ce­nie tył­kiem na par­kie­cie w TVNie, ale nasze gwiaz­dy tego nie rozu­mie­ją. Wyda­je im się, że to nie wia­do­mo, jacy geniu­sze i że jak ktoś wygra TzG, to jest bogiem. A jest zupeł­nie odwrot­nie. Nie widzę naj­mniej­sze­go sen­su w czy­ta­niu tych “mądro­ści” z koziej d*** i nawet nie wie­rzę w to, że oni są fit, eko, shit, kit, etc., ., Tupo­lew, że mucha nie sia­da. Albo, że muchy pada­ją. Wraz z Idolami. 

Tak swo­ją dro­gą, to trud­no jest zna­leżć jakąś napraw­dę cie­ka­wą pol­ską książ­kę. Co jakiś czas prze­glą­dam stro­nę empi­ku, ale i tak zaraz ucie­kam z niej, bo zawsze coś mnie tam wku­rzy. Jed­ną z tych ksią­żek był wła­śnie jakiś pseu­do-porad­nik Kin­gi R. Ostat­nio wizy­ta na stro­nie znów zakoń­czy­ła się nie­po­wo­dze­niem, bo widzia­łam książ­kę Kasi T. Już chy­ba wolę zajść do mojej biblio­te­ki i kupić jakiś sta­roć za zło­tów­kę, któ­ry zapew­ne będzie o wie­le wię­cej wart niż wszyst­kie “dzie­ła” cele­bry­tów razem wzięte. 

Cho­ciaż jest jeden arty­sta… to zna­ny pio­sen­karz, któ­ry jakieś 30 lat temu zaczął wyda­wać wła­sne książ­ki. Nie jakieś tam porad­ni­ki, tyl­ko powie­ści z praw­dzi­we­go zda­rze­nia. Czło­wiek ma to do sie­bie, że wszyst­ko co robi, jest nie­mal­że ide­al­ne. Prze­czy­ta­łam ostat­nio jego dwie książ­ki i muszę powie­dzieć, że ma talent pisar­ski. Rzad­ko się zda­rza, żeby ktoś potra­fił tak śpie­wać i tak pisać. Jed­na z jego ksią­żek uka­za­ła się w Pol­sce, ale pol­ski lud taki i owa­ki tego nie­ste­ty nie kupił. To był 2005 rok. Wte­dy wszy­scy chcie­li czy­tać o dzia­dów­kach z Lubie­wa. Obcią­gi zamiast Buda­pesz­tu. A szko­da, bo książ­ka jest nie­zła. Czy­ta­łam ją rok temu, po angiel­sku i czę­sto do niej wra­ca­łam. Tak mi się spodo­ba­ła, że sama tro­chę zacze­łam pisać. Dla­te­go tym bar­dziej boli mnie, gdy widzę słit ksią­żecz­ki o Toskanii.